عشق

(عشق)

در بحث قبلی در مورد آرامش که قسمتی از بحث محبت بود صحبت کردیم امروز میخوام درمورد عشق حرف بزنم.

کلمه عشق به شخصه برای من و از نظر من بسیار مقدس است.

حالا عشق یعنی چی؟عشق یعنی دوست داشتن احساس مثبت داشتن به چیزی یا شخصی ..برای مثال:وقتی یک شی رو میبینی و ازش خوشت میاد کلی نگاهش میکنیم و  حس میکنیم بهمون احساس خوبی میده و دوست داریم که اون شی رو داشته باشیم حالا فرض کنید اون شی خدا یا انبیا خدا یا بنده خدا باشد ....

زمانی کسی یا چیزی را دوست داریم که با نگاه کردن و یا حرف زدن یا داشتن اون شخص یا شی احساس خوب و مثبتی داریم و احساس میکنیم که آن شی یا شخص قسمتی از خودمون هست و خود به خود تو دلمون اتفاقی میفته که میخوایم بهش اعتماد کنیم و ترکش نکنیم.

حالا عشق به خداوند که فطرتا و ذاتا در همه ما وجود دارد باید رابطه امون با خدا  خیلی با کیفیت تر و نزدیک تر از اینی که هست باشه چون ماهم هر  روز خدارو میبینیم و لذت میبریم و نمیخوایم که ترکشون کنیم هم باهاش صحبت میکنیم و هم خدا با ما صحبت میکنه و کلی ارزش قایل به حرف هامون هست مثلا چیزی که هر روز میبینیم هوا هست هوا قسمتی از خداست هوا نعمت خداست ما هیچ وقت دوست نداریم هوا رو ترک کنیم چون اگه نباشه ماهم نیستیم پس باید عشق به خدا و بنده خدا این چنین باشه که به هیچ قیمتی نخواهیم ترکش کنیم و اگه نباشه ماهم نیستیم .

و حالا وقتی که با خدا رابطه بسیار نزدیکی داشته باشیم زندگیمون خود به خود سرشار از آرامش میشه چون به خدا عشق میورزیم و اونو قسمتی از خودمون میدونیم تسلیم خدا میشیم و هرچی گفت میگیم چشم و عمل میکنیم.

حالا فرض کنید این عشق در خانواده و بین اعضای خانواده باشد تصور کنید اگر همه اعضا یک خانواده به هم عشق بورزند و به هم احترام کنند و همدیگر رو جزیی از خودشون بدونن چه آرامشی در خانواده ایجاد میشه اون خانواده هیچ وقت از هم دور نمیشن و از هم نمیپاشه و ارزششون پیش هم خیلی بالاتر میره ... پس بیایید همدیگرو جزیی از خودمون بدونیم و  با صحبت کردن و نگاه کردن به هم احساس خوبی داشته باشیم و به حرف ها و صحبت های همدیگر ارزش قایل شویم اینطوری با عشق ارامش بوجود میاد و با عشق و آرامش محبت بوجود میاد.  

پس در نتیجه کلی باید مواطب زبانمون باشیم چون ابراز علاقه و عشق و بوجود آمدن آرامش از طریق زبانمون هست پس باید خیلی مواظبش باشیم.