اعتماد به نفس،شخصیت،احترام،ارامش

با سلام.. معذرت میخوام از همه عزیزانی که نتتظر مطلب جدید بودن و من تاخیر داشتم به خاطر مشغله فرصت نکرده بودم مطلب جدید بذارم.

جمع بندی مطالب

در مطالب قبلی درمورد عشق و محبت و اعتماد به نفس در خانواده و خود فرد صحبت کردیم که با این روش ها به آرامشی که باید داشته باشیم میرسیم و خشونت را ریشه شکن میکنیم..

حالا میخواهیم تمام این مطالب را جمع بندی کنیم و مطلب کلی و اصلی را بگوییم:

موضوع بحث این بود که چگونه در برابر خشونت ایستادگی کنیم که در مورد این موضوع طی چند مطالب قبلی توضیح دادیم و پاسخ این سوال که چگونه در مناطق و جوامع جهان در برابر خشونت ایستادگی کنیم باقی مانده است و در این مطلب به این سوال پاسخ میدهیم.

هر شخصی برای خودش یک شخصیت اجتماعی و فردی دارد که در جامعه با آن شخصیت رفتار میکند و این شخصیت مهم ترین و مهم ترین بحثی هست که باعث میشود تا تمامی عشق و محبت و اعتماد به نفس و آرامش بوجود آید.

اولین چیزی که به شخصیت ما کمک میکند تا یک شخص متشخص در یک جامعه باشیم احترام به خودمان و شخصیت قایل شدن به خودمان است زیرا به ما انسان ها از روح خداوند متعال دمیده شده است و این خودش میتواند بزرگترین دلیلی باشد که قدر خودمان را بدانیم. وقتی به شخصیت خودمان اهمیت دهیم و مراقب این باشیم که شخصیتمان حفظ شود و کسی جرات توهین یا تعرض به شخصیت پاک و بلند مرتبه ما نداشته باشد.زیرا اگر ما خودمان به خودمان احترام بگذاریم هیچ کس جرات نمیکند تا یک کلمه از ما بد بگوید یا توهین کند. 

برای مثال اگر کسی پشت سرتان حرفی زد که دروغ بود یا کسی با شما بحث کرد وبه شما اعصبانی شد در مقابل اکثرا پرخاشگر میشوند و جواب های سربالاتر میدهند که کار را بدتر میکند و بیشتر ناراحتی و خشونت بوجود می آورد ولی اگر در مقابل شخص پرخاشگر فقط یک لبخند بزنید یا در مقابل هر کسی که فضولی میکند یا پشت سرتان حرف میزند باز هم بخندید و چیزی نگویید هم شخصیتتان بالاتر می رود هم اعتماد به نفستان بالا میرود هم اینکه مورد احترام قرار میگیرید و شخص پرخاشگر یا کسی که به شما توهین کرده است بدتر کوچکتر میشود و ارزش آن کم میشود و در مقابل شما بلند مرتبه تر می شوید،البته این به آن معنا نیست که مغرور شویم ،اعتماد به نفس و احترام به شخصیت خود معنایش غرور و تکبر نیست بلکه همین مطلب در مواقعی که خودمان اشتباهی مرتکب میشویم نیز صدق میکند برای مثال وقتی خودمان که به خودمان شخصیت قایل هستیم و خودمان را شخصی دانا و بلند مرتبه میدانیم در اثر یک اشتباهی مثلا تصادف کرده ایم یا ترمز کردیم که به خیر گذشته است به جای اینکه پیاده شویم و جنگ و دعوا و بحث کنیم با یک معذرت خواهی کوچک حل میشود و مطمینا طرف مقابل هم اگر تا این حد احترام و ادب ببیند هم از خسارت دیگر خبری نیست و نه از افسر یا پلیس تا تشخیص دهد چه کسی مقصر است. 

برای این مطالب که نوشتم خودم خاطره دارم و به شخصه تجربه کردم که برای شما مینویسم همه این ها تجربیات من هست.

مثلا پشت سر من خیلی حرف ها زده شده بود و به خاطر یک تهمت بزرگ مقام و درجه من در یک انجمن اسلامی زیر سوال رفته بود و نسبت به من بعضی ها بد بین شده بودند ولی من در مقابل این ها فقط سکوت کردم تا رییس انجمن قضیه را بررسی کرد و برعکس اینکه اخراج شوم یا شخصیتم خراب شود ارتقا درجه پیدا کردم و این نتیجه و لطف خداوند و شخصیت قایل بودنم به خودم بود.

و مثال بعدی اینکه من اهل استخر هستم زیاد استخر میروم و یک دوستی دارم که زود پرخاشگر میشود در هنگام شنا به یک خانم برخورد کرد که زیاد حرفه ای نبود و با آن خانم بحث و دعوا کرد و من زود از آن خانم معذرت خواهی کردم و آن خانم گفت به خاطر شما چیزی نمیگویم و خیلی هم تشکر کردم و قضیه به خوبی و خوشی تمام شد و هیچ کنایه ای هم بوجود نیامد.

فکر کنید اگر همه انسان ها اینطور به هم احترام بگذارند و همچنین به خودشان احترام بگذارند  جامعه ما چقدر پیشرفت میکند و فرهنگش بالا میرود و به هیچ وجه خشونت هم اجازه پیدا نمیکند که وارد زندگی و جامعه ما بشود.

.پایان مطالب این بحث .منتطر نظراتتان هستم.